02 جولای گاوداری و ساخت گاوداری
ساختمان گاوداری
با توجه به نوع آب و هوای یک منطقه گاوداری ها بر سه اساس ساخته می شوند:
جایگاه های نگهداری سنتی با اصطبل های بسته روستایی گاوداری هایی با اصطبل های بازگاوداری هایی با جایگاههای انفرادی
جایگاه های نگهداری سنتی با اصطبل های بسته روستاییاین جایگاه های سنتی به شکل سالن هایی با ۴ دیوار بسته هستند.
این روش تنها برای پرورش گاو در تعداد بسیار کم مناسب است و برای ساخت گاوداری های بزرگ مناسب نمی باشد.
این نوع جایگاه برای سیستم های سنتی و روستایی در مناطق سردسیر مناسب است.
گاوداری هایی با اصطبل های باز
در این نوع گاوداری ها سه سمت سالن بسته و یک سمت باز می باشد.فضای جلویی قسمت باز بهاربند نام دارد.
به دلیل این نوع طراحی گاوها آزادنه از سالن به بهاربند می روند.برای پیشگیری از سرما بخش باز جایگاه را با برزنت می پوشانند.
گاوداری هایی با جایگاه های انفرادی
این نوع طراحی برای گاوداری های بزرگ که تعداد دام بسیار زیاد است مناسب می باشد. این گاوداری ها دارای سه نوع سالن هستند:
جایگاه انفرادی آزاد جایگاه انفرادی تسمه ایجایگاه انفرادی یوغ دار جایگاه های انفرادی آزاد به گونه ای ساخته می شوند که هر گاو جایگاه خاص خود را دارد و چهار طرف آن باز است.
در این حالت گاو برای رفتن به بهاربند و آبخوری و برگشت آزادانه به جایگاه هیچ مشکلی ندارد. این جایگاه های یک راهروی مرکزی دارند.
نقشه ساختمان گاوداری
جایگاه گاو شیری در جایگاه انفرادی آزاد
برای گاوهای شیر ده در سیستم انفرادی آزاد، جایگاه هایی اختصاصی با مساحت ۵ متر بخش مسقف و ۱۰ متر بخش بهاربند برای هر گاو در نظر گرفته می شود.
غذای گاوها نیز از چهار سمت داده می شود.
برای گوساله ها نیز جایگاه هایی با مساحت ۶ متر بخش مسقف و ۶ متر بخش بهاربند در نظر گرفته میشود. در گاوداری های مدرن کف جایگاه گوساله ها را بتنی و دیواره های آن را سیمانی می سازند.
برای پیشگیری از انتقال بیماری ها در بین گوساله ها بهتر است دیوارها را بتنی و با ارتفاع زیاد ساخت تا امکان تماس بین گوساله ها نباشد.
در بخش جلویی جایگاه نرده فلزی می گذارند و سطل آب و کنستانتره را در جلوی نرده فلزی می گذارند.
بهاربند جایگاه
به قسمت جلویی سالن های مسقف که باز می باشد بهار بند گفته می شود. این بخش برای امکان گردش گاوها در نظر گرفته شده است.
قسمت کف بهاربند باید بتنی باشد و اطراف آن باید نرده کشی شود. برای پیشگیری از گرمای زیاد می توان قسمت بالایی آخور که در جلوی بهاربند قرار دارد را سایبان کشید.
آبخوری جایگاه
هر جایگاهی حتما باید دارای چندین آبخوری در نقاط مختلف بهاربند باشد. گاوها روزانه به طور متوسط به ۶۰ لیتر آب نیاز دارند. در هر گاوداری باید با توجه به تعداد دام در راه اندازی دامداری و حجم آب مورد نیازشان آبخوری هایی با تعداد و حجم مناسب ساخته شود.
هانگار یا انبار علوفه خشک
یکی از منابع اصلی تغذیه گاوها علوفه خشک می باشد. هر گاو شیری در فصول سرد سال روزانه ۸ کیلو و در فصول گرم روزانه ۶ کیلو علوفه خشک مصرف می کنند.
یعنی در طول یک سال میانگین روزانه مصرف علوفه خشک مورد نیاز گاوها ۶ کیلو است.
انبار علوفه خشک باید گنجایش زیادی برای این حجم از علوفه خشک داشته باشد. در حجمی معادل یک متر مکعب ۱۵۰ کیلوگرم علوفه خشک را می توان جا داد.
انبار علوفه خشک باید ارتفاعی حدود ۵ تا ۶ متر داشته باشد.
جایگاه گاو نر و تلیسه ها در گاوداری
برای تلیسه ها و گاوهای نر نیز باید فضایی جداگانه با مساحت ۴ متر و بهاربندی با مساحت ۸ متر به همراه تجهیزات مورد نیازشان ساخته شود.
داروخانه گاوداری
وجود داروخانه در یک گاوداری بسیار حیاتی است زیرا باید همیشه داروهای پرمصرف گاوداری ها در دسترس باشد.
مدیر یک گاوداری باید آشنایی خوبی با داروهای مورد نیاز یک گاوداری داشته باشد. در داروخانه گاوداری باید داروهایی ضروری مانند شربت بلوترول ضد نفخ، اکسی تتراسایکلین تزریقی، محلول لاکسایتیو، سرم، محلولهای تزریقی بروگلوکنات کلسیم، هورمون های اکسی توسین AD3E پمادهای پستانی، ویتامین های لازم و سیستم کنترل و میریت خوراک دام و….. باید وجود داشته باشد.
سالن شیردوشی جایگاه
یکی دیگر از مهمترین بخش های یک گاوداری سالن شیردوشی است. یا توجه به ظرفیت جایگاه و تعداد ام شیردوشی هایی یک طرفه یا دوطرفه باید ساخته شود.
گاوداری هایی با ۲۵-۵۰ راس گاو شیری: شیردوشی ۴ واحدی یکطرفه گاوداری هایی با ۱۰۰ راس گاو شیری:
شیردوشی ۴ واحدی دو طرفهگاوداری هایی با ۲۰۰-۳۰۰ راس گاو شیری:
شیردوشی ۴۶ واحدی یکطرفهگاوداری هایی با ۵۰۰ راس گاو شیری: شیردوشی ۱۲ واحدی
سیلوی جایگاه گاوداری
از دیگر بخش های ضروری در یک جایگاه گاوداری بخش سیلو است. ظرفیت سیلو باید به اندازه نگهداری علوفه سیلویی مورد نیاز گاوها برای مدت زمان ۶ ماه باشد.
در یک متر مکعب از یک سیلو حدودا ۶۰۰ الی ۱۰۰۰ کیلو علوفه سیلویی گنجانده می شود.
جایگاه پرواربندی گاو
- در اصطبل های پرواربندی ،مسئله اساسی محافظت گاوها از سرمای وگرمای زیاد است.
- اصطبل های پرواربندی در مقایسه با اصطبل های گاوشیری از نظر ساختمان ساده تر و ارزانترند.
- برای پرواربندی گاوهای گوشتی و پرواری به ساختمان های گران و لوکس نیاز نیست.
- به دلیل مطرح نبودن شیردوشی این اصطبل در مقایسه با اصطبل های گاوشیری ارزانتر و اقتصادی تر است.
اصطبل های پرواری یا گاو گوشتی به شکل های متفاوتی طراحی وساخته می شوند و معمولا در کشورهای اروپایی از هر دو سیستم بسته و سیستم باز برای پرورش گاوهای گوشتی یا پرواری استفاده می شود.
از نظر طراحی و نوع ساختمان تفاوت زیادی بین اصطبل های گاوشیری یا پرواری وجودندارد یعنی اصول طراحی آنها یکی است.
اما در اصطبل های پرواری تهویه اهمیت خاص دارد.
بخشهای مختلف اصطبل های پرواربندی عبارتند از:
1-محل استراحت
2- آخورها و آبشخورها
3- محل ذخیره علوفه ومواد کنسانتره
4- محل گردش یا بهاربند محل
استراحت از نظر طراحی مهمترین بخش اصطبل های پرواری محسوب می شود. این محل سقفدار و سه طرفه آن با دیوار محصور شده است و جنوب یا شرق آن باز است.
معمولا در جنوب آن بهاربند طراحی می شود.
این محل استراحت گاو با ریختن بستر همراه با کود گاو ، محل مناسبی در زمستان خواهد شد.
در اصطبل های گاو گوشتی و پرواری یکی از مهمترین تاسیسات، آخوراست.
محل آخور ممکن است در محل استر احت یا در بهاربند باشد.
آخوردونوع است: سیار و ثابت
آخور سیار از چوب وورق گالوانیزه ساخته می شود اما در آخور ثابت از مصالحی مانند آجر، بلوک سیمانی و بتون استفاده می شود.
طول آخور مورد نیاز برای گوساله های گوشتی 65-55 و برای گاو گوشتی بالغ 75 تا 65 سانتی متر توصیه شده است.
در ساخت و راه اندازی دامداری اگر آخور دو طرفه باشد عرض آن 120 سانتی متر و اگر یکطرفه باشد عرض بخش پایین آن 45 سانتی متر و بالای آن 75 سانتی متر توصیه شده است.
بخش پایینی آخور باید از سطح زین 10 تا 15 سانتی متر بالاتر ساخته شود
بدون نظر